Το Κτίριο Ακαδημίας 58α

• Ανταποκριτής: Αιγέας (aka mystica)
• Φωτογραφίες: Κώστας Σ. (aka Απέθαντος)

Σύντομη Ιστορική Αναδρομή του Κτιρίου
Το κτίριο κατασκευάστηκε από τον αρχιτέκτονα Ερνστ Τσίλλερ πριν την δεκαετία του 1880, αποτελώντας την κατοικία του μέχρι το θάνατο του το 1923. Αμέσως μετά πέρασε στην ιδιοκτησία του μεγάλου οικονομολόγου και τραπεζίτη της εποχής εκείνης, Διονύσιου Λοβέρδου.

Είσοδος του κτιρίου από την οδό Μαυρομιχάλη (μέσα από το κτιρίο).

Ο αρχιτέκτονας Ερνστ Τσίλλερ.

Ο Διονύσιος Λοβέρδος κατείχε μία πλούσια συλλογή βυζαντινών, εκκλησιαστικών εικόνων και έργων τέχνης (επιπλέον ο αδερφός του, Σπυρίδων Λοβέρδος, ήταν συλλέκτης σπανιότατων βιβλίων), τα οποία αποφάσισε να τα εκθέσει διαμορφώνοντας το κτίριο της οδού Ακαδημίας 58α-Μαυρομιχάλη σε μουσείο. Τη διαμόρφωση του σε μουσείο ανέλαβε ο γνωστός αρχιτέκτονας Αριστοτέλης Ζάχος και την συντήρηση του εσωτερικού του κτιρίου και των έργων, ο ζωγράφος Δημήτριος Πελεκάσης.
Το 1934 ο Διονύσιος Λοβέρδος απεβίωσε στο Μόναχο και το κτίριο περιήλθε στην ιδιοκτησία της συζύγου του Άρτεμις, ενώ αργότερα στις κόρες του Ιωάννα και Μαρία. Το 1979 η κόρη του Διονυσίου Λοβέρδου, Ιωάννα Λοβέρδου δώρισε το μουσείο μαζί με ένα μεγάλο μέρος των έργων τέχνης στο Βυζαντινό Μουσείο.
Έπειτα από δεκαετίες παρακμής, το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως βεστιάριο για την Εθνική Λυρική Σκηνή (1979) και την περίοδο εκείνη σημειώθηκε πυρκαγιά η οποία κατέστρεψε ένα μεγάλο μέρος του εσωτερικού του κτιρίου. Από τότε δεν έγινε καμία προσπάθεια αναπαλαίωσης του, διότι το Βυζαντινό Μουσείο (όπως αναφέρθηκε από τους παράγοντες που με άφησαν να εισέλθω στο σπίτι) προσπαθεί να λάβει χρηματοδότηση από Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ώστε να αναστηλωθεί και να στεγάσει σημαντικά έργα τέχνης και χειρόγραφα. Μάλιστα έχει εκπονηθεί και μελέτη ώστε το κτίριο αυτό να αποτελέσει κατά ένα μέρος και ψηφιακό μουσείο, καθότι πολλά από τα εκθέματα θα εκτίθενται μέσω υπολογιστών, γεγονός που θα βοηθά όποιον θέλει αντίγραφο από κάποιο έργο για την έρευνά του.

Μέσα στο Κτίριο της Ακαδημαίας 58α
Την περίοδο 2005-2006, μέσα και τέλη του 2005 (διαφορετική περίοδο ο καθένας), ο υποφαινόμενος και ο φίλος και συν-ερευνητής Κώστας Σ., καταφέραμε να εισέλθουμε νόμιμα στο εσωτερικό του κτιρίου λόγω κάποιων μελετών-εργασιών από ανθρώπους της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Νεώτερων και Σύγχρονων Μνημείων. Αρχές 2006 ζήτησα άδεια εισόδου και πλέον ήμουν στα ενδότερα για μία πιο αναλυτική έρευνα στηριζόμενος στους πολλούς μύθους και θρύλους που περιτριγύριζαν το κτίριο αυτό.
Εισήλθα από την είσοδο της οδού Μαυρομιχάλη (βλέπε παραπάνω φωτογραφία) καθότι η είσοδος της οδού Ακαδημίας 58α αφενός ήταν κλειστή και αφετέρου δεν συνδέεται με το κτίριο της Μαυρομιχάλη λόγω κτισίματος της πόρτας του διαδρόμου που συνδέει τα 2 κτίρια.
Καθώς περνούσα την πόρτα, ομολογώ πως από το μυαλό μου περνούσαν διάφορες σκέψεις σχετικά με το τι θα βρω μέσα. Η εικόνα που συνάντησα ήταν τραγικότατη καθότι το κτίριο βρισκόταν σε άθλια κατάσταση. Υπήρχαν παντού χώματα και μπάζα από εργασίες που είχαν γίνει, ενώ είχαν αφαιρεθεί και τα ωραία ψηφιδωτά, ξυλόγλυπτα και πατώματα που διακοσμούσαν το χώρο.

Μπάζα στο εσωτερικό του κτιρίου.

Υπήρχαν ακόμη τα κάδρα (φωτό 2,3,4) πάνω στα οποία ήταν τοποθετημένοι οι πίνακες σημαντικών αγιογράφων όπως ο Εμμανουήλ Τζανές, ενώ σε κάποια σημεία είχαν μείνει κάποια ψηφιδωτά και ξυλόγλυπτα (φωτό 5,6,7,8), τα οποία όμως καταστρέφονταν από την απραξία του ΥΠΠΟ.

2

3

4

5

6

7

8

Αφού περιηγήθηκα σε όλους τους χώρους, είπα να ερευνήσω περισσότερο την αίθουσα που αναφέρει και γνωστός ερευνητής σχετικά με ιερουργίες τεκτονικής μορφής και συγκεκριμένα Ναΐτες Ιππότες.
Σύμφωνα με τον ερευνητή, σε αίθουσα με χαρακτηριστικό τις 4 κολώνες που στήριζαν το κτίριο (φωτό 10,12) υπήρχε άγαλμα ιππότη ενώπιον του οποίου ορκίζονταν οι Ιππότες. Λίγο παρατραβηγμένη η συγκεκριμένη ιστορία, η οποία έχει μία δόση αλήθειας που δεν αφορά μεν τους Ναίτες, αλλά στηρίζεται στην κοινωνική θέση του Διονυσίου Λοβέρδου και του αδελφού του. Τα αδέρφια Λοβέρδου ήταν εξέχουσες προσωπικότητες της εποχής εκείνης (συνιδρυτές της Λαϊκής και Ιωνικής Τράπεζας), με συμμετοχή του Σπυρίδωνος Λοβέρδου στην Στοά Παρθενών, η οποία άνηκε στην Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, πράγμα που κατά την γνώμη μου δικαιολογεί το γεγονός των συναθροίσεων υπό το πλαίσιο ιερουργιών τεκτονικής μορφής. Έτσι δίδεται μία εύλογη εξήγηση…
Επίσης πολλά αναφέρονται και για την ύπαρξη στοών κάτω από το κτίριο, στοές που εκτείνονται σε μεγάλη απόσταση και οδηγούν σε σημαντικά σημεία της Αθήνας. Με την είσοδό μου δεν βρήκα κάποιο σημάδι που να παραπέμπει στην ένδειξη μία τέτοιας αναφοράς , αντίθετα το μόνο που εντόπισα είναι οι χτισμένες είσοδοι που συνέδεαν το κτίριο της Μαυρομιχάλη με αυτό της Ακαδημίας 58α καθώς και κάποια χτισμένα παράθυρα (άγνωστο για ποιο λόγο). (φωτό 13-15)

10

12

13

14

15

Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι από όλα τα πατώματα, σε όλες τις αίθουσες του χώρου είχε αφαιρεθεί το κεντρικό πλακάκι ή ξύλο. Ρώτησα τους υπευθύνους που ήταν εκεί αλλά δεν ήθελαν ή δεν ήξεραν να μου απαντήσουν (φωτό: 16-21) Το μόνο που μπορώ να φανταστώ, χωρίς να οργιάζει η φαντασία μου, είναι ότι προφανώς υπήρχε κάποιο ψηφιδωτό μεγάλης αξίας και αφαιρέθηκε μαζί με τα υπόλοιπα έργα του Μουσείου. Αξίζει να αναφέρω πως ο φίλος Κώστας Σ. που μπήκε στο κτίριο άλλη περίοδο, έλαβε μια εναλλακτική εξήγηση για το παραπάνω ζήτημα από άλλον ερευνητή, μιας και τον πληροφόρησε πως το κεντρικό πλακάκι είχε να κάνει με θέμα οικοδύναμης του σπιτιού….

16

17

18

19

20

21

Εν κατακλείδι, το κτίριο της Οδού Ακαδημίας 58α-Μαυρομιχάλη αποτελεί ένα μέγαρο μεγάλης αρχιτεκτονικής και διακοσμητικής αξίας που ουδεμία σχέση έχει με ύπαρξη στοών, σατανιστικών τελετών και Ναϊτών Ιπποτών. Εξηγήσαμε το θέμα των ιερουργιών όσο πιο λογικά θα μπορούσαμε με βάση τις τεκμηριωμένες ιστορικές αποδείξεις. Όσον αφορά τις στοές, ακόμη κι αν υπήρχαν δεν θα έχει μείνει ούτε μία όρθια πλέον με το πέρασμα σεισμών και μετρό.
Τέλος, δεν ανέφερα κάτι ως τώρα για τον περίφημο θυρεό που υπήρχε στην είσοδο της οδού Ακαδημίας 58α. Πρόκειται για σύμβολο που δήλωνε το έμβλημα, στην περίπτωση μας, μίας αριστοκρατικής οικογένειας όπως η οικογένεια Λοβέρδων, ενώ ο δράκος ήταν ο προστάτης των θησαυρών, δηλαδή είχε τοποθετηθεί για να φέρει προφανώς καλοτυχία στα έργα τέχνης – ‘‘θησαυρούς’’ του μουσείου.

---

[Παρακάτω εκθέτω μερικές φωτογραφίες από άλλα μέρη του εσωτερικού του σπιτιού]

Η αίθουσα που έλεγαν ότι αποτελούσε εκκλησία
(δεν επρόκειτο για εκκλησία, αλλά ο Διονύσιος Λοβέρδος
είχε προσδώσει σε όλες τις αίθουσες ένα μυστικιστικό χριστιανικό
χαραχτήρα επηρεασμένος από το οικογενειακό του περιβάλλον).

Το εσωτερικό του σπιτιού από την οδό Μαυρομιχάλη.

Είσοδος – έξοδος που οδηγεί στην εξωτερική περίβολο.

Η αυλή του πρώτου ορόφου η οποία ενώνεται με το
κτίριο του Δικηγορικού Συλλόγου, του Ταμείου
Ξενοδοχοϋπαλλήλων και ενός γκαράζ.

Η αυλή του ισογείου.

Αίθουσα με τα υπολείμματα της πυρκαγιάς που υπέστη το κτίριο.

Η είσοδος στην βιβλιοθήκη του μουσείου.

---

Κείμενο και περιήγηση: Αιγέας (aka mystica)
Φωτογραφίες: Κώστας Σ. (aka Απέθαντος)

metafysiko.gr

Τα μυστικά του Παρθενώνα("μεγαλώστε'' το βίντεο πατώντας πάνω του)

Μηχανή Κίρλιαν

του Γ. Α. Πλάνα, Ιδρυτή και Διευθυντή της Ν.Α. στην Ελλάδα

Από τότε που το ανδρόγυνο Κίρλιαν, στη δεκαετία του '30, φωτογράφησε στο εργαστήριό του (οι πρώτες έρευνες ανακοινώθηκαν στη Ρωσία το 1939), μια φαινομενικά ηλεκτρομαγνητική κορόνα ακτινοβολίας που περιέβαλλε τα αντικείμενα, η πολεμική συνεχίζεται. Σήμερα αυτό είναι ένα θέμα μεγάλου επιστημονικού ενδιαφέροντος, κυρίως από το 1970 που Αμερικανοί και Κεντροευρωπαίοι επιστήμονες προσπαθούν να εξηγήσουν τι ακριβώς εμφανίζουν αυτές οι φωτογραφίες. Πρόκειται για απλό ηλεκτρικό ρεύμα ή για άλλο, νέο, είδος ενέργειας; Πρόκειται μήπως για τη γνωστή αύρα των αποκρυφιστών, για το φωτοστέφανο των αγίων; Θα μπορούσε η φωτογραφία Κίρλιαν να μας δώσει επιστημονική πρόσβαση στα εσωτερικά μυστικά των ενορατικών γιόγκι, που μας μιλούν για      λεπτούς και αόρατους φορείς που περιβάλλουν τον άνθρωπο;

Τέτοιες και άλλες παρόμοιες ερωτήσεις προώθησαν την έρευνα σε αρκετά μεγάλο βαθμό και, αν και σήμερα ακόμη, δεν έχουμε καθαρές απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα, έχουν αναπτυχθεί περισσότερες από 20 διαφορετικές τεχνικές ηλεκτροφωτογράφησης, μερικές από τις οποίες είναι ανώτερες σε ποιότητα και πιο οικονομικές από την κλασική μέθοδο των Κίρλιαν. Και οι έρευνες συνεχίζονται.

Ενας από τους τομείς που έχει προχωρήσει η έρευνα και γίνεται εφαρμογή των πληροφοριών που μας δίνει η ηλεκτροφωτογραφία είναι η διαγνωστική ιατρική. Και σ' αυτό τον τομέα είναι πολύ σημαντικές οι συμβουλές του Πίτερ Μάντελ, ο οποίος ανάπτυξε μία διαγνωστική μέθοδο βασισμένη σε φωτογραφία τύπου Κίρλιαν στη Δυτική Γερμανία.

Εκεί ίδρυσε το "Ινστιτούτο για ενεργειακή επιστημονική φωτογραφία και διάγνωση", που αποτελεί το μοναδικό ερευνητικό κέντρο σ' αυτό τον τομέα στη Γερμανία.
Οι έρευνές του στηρίζονται σε πάνω από 25.000 φωτογραφίες, που ταξινομήθηκαν και

αξιολογήθηκαν σ' αυτό το κέντρο.

Αλλά ας περιγράψουμε πρώτα, συνοπτικά, πώς γίνεται μία ηλεκτροφωτογραφία:
Τοποθετείται ένα αντικείμενο ανάμεσα σε δύο ηλεκτρόδια, σε επαφή με ένα ευαίσθητο φιλμ, στο οποίο εντυπώνεται με εκφορτίσεις -που συνήθως κυμαίνονται μεταξύ 75.000 και 200.000 κύκλων το δευτερόλεπτο.

Αυτό γίνεται παίρνοντας πολλά προφυλακτικά μέτρα, όπως π.χ. καθαρίζοντας το αντικείμενο με οινόπνευμα, συνδέοντάς το με ένα αγώγιμο καλώδιο γείωσης για να μην ανθρακοποιείται, μέσα σε ένα απολύτως σκοτεινό δωμάτιο κ.λπ.

Υπάρχουν όμως διάφοροι τύποι συσκευών Κίρλιαν που διευκολύνουν περισσότερο τις ηλεκτροφωτογραφήσεις και προσφέρουν περισσότερη ασφάλεια ως προς την καθαρότητα και ακρίβεια της κορόνας ακτινοβολίας, η οποία θα μπορούσε να επηρεαστεί από τις μεγάλες, υψηλής τάσης, ηλεκτρικές φορτίσεις.

Νέα Ακρόπολη

Τί είναι τελικά η οργόνη ;

Για να έχουμε μια γενική ιδέα περί της οργόνης , ας δούμε κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο ‘Εγχειρίδιο συσσωρευτή οργόνης’ του Τζειμς Ντεμέο , Ph.D.

‘Θεωρούμε την ανακάλυψη της οργόνης ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα στην ιστορία του ανθρώπου’ – από ένα γράμμα προς την Αμερικανική Ιατρική Εταιρία , υπογεγραμμένο από 17 γιατρούς το 1949 .

‘Είναι δικαιολογημένο ότι η ανακάλυψη της οργονοενέργειας και οι ιατρικές της εφαρμογές μέσω του συσσωρευτή οργονοενέργειας , του οργονοβόλου , των βιόντων γης , και του νερού οργόνης έχουν ανοίξει μια πληθώρα νέων και , όπως φαίνεται , εκπληκτικά καλών προοπτικών’ – Βίλχεμ Ράιχ , γιατρός . Από το βιβλίο ‘Η βιοπάθεια του καρκίνου (ανακάλυψη της οργόνης , τόμος 2)’ , 1948 .

‘...η οργονοενέργεια δεν υπάρχει’ – Δικαστής Τζον Ντ. Κλίφορντ , από μια απόφαση δικαστηρίου των Η.Π.Α. το 1954 με βάση την οποία όλα τα βιβλία και ερευνητικά περιοδικά του Δρ. Ράιχ απαγορεύθηκαν , και διατάχθηκε , να καούν σε κλιβάνους , ενώ ο Ράιχ κλείσθηκε σε ομοσπονδιακή φυλακή , όπου πέθανε .

Ο Βίλχεμ Ράιχ είχε πει ότι ακόμα και αν η ενέργεια της ζωής , ήταν γνωστή για χιλιάδες χρόνια , κατάφερε να την κάνει συγκεκριμένα χρησιμοποιήσιμη , και ότι η εποχή των εφαρμογών της μόλις έχει αρχίσει . (πόσο δίκιο είχε ...)

Η οργονοενέργεια είναι η κοσμική ζωική ενέργεια , η θεμελιώδης δημιουργική δύναμη γνωστή από μακρού σε ανθρώπους που είναι σ` επαφή με τη φύση  , και για την οποία έχουν γίνει υποθέσεις από τους φυσικούς επιστήμονες , αλλά πλέον έχει μετρηθεί αντικειμενικά και έχει αποδειχθεί η ύπαρξη της . Η οργόνη ανακαλύφθηκε από το Δρ. Βίλχεμ Ράιχ , ο οποίος προσδιόρισε πολλές από τις βασικές της ιδιότητες . Για παράδειγμα η οργονοενέργεια φορτίζει κάθε ζωντανή και μη ζωντανή ύλη και ακτινοβολείται από αυτές . Επίσης , μπορεί εύκολα να διαπεράσει όλες τις μορφές ύλης αν και με διαφορετική ταχύτητα .Όλα τα υλικά επηρεάζουν την οργονοενέργεια, ελκύοντας και απορροφώντας την ή απωθώντας και αντανακλώντας την . Την οργόνη μπορούμε να τη δούμε , να τη φωτογραφήσουμε , να την αισθανθούμε και να τη μετρήσουμε . Είναι μια πραγματική , φυσική ενέργεια , και όχι μόνο κάποια μεταφορική , υποθετική δύναμη .

Η οργόνη υπάρχει επίσης σε μια ελεύθερη μορφή στην ατμόσφαιρα , και στο κενό του διαστήματος . Είναι διεγέρσιμη , συμπιέσιμη , διαστελλόμενη  και συστελλόμενη και ικανή να έχει αυθόρμητο παλμό . Το φορτίο οργόνης μέσα σ` ένα δεδομένο περιβάλλον , ή μέσα σε μια δεδομένη ύλη , θα μεταβάλλεται με το χρόνο , συνήθως μ` ένα περιοδικό τρόπο . Η οργόνη έλκεται πολύ δυνατά προς τα ζωντανά όντα , το νερό και τον εαυτό της . Η οργονοενέργεια  μπορεί να διατρέξει ή να ρεύσει κανονικά από μια τοποθεσία σε μια άλλη στην ατμόσφαιρα , αλλά γενικά διατηρεί μια ροή από δυσμάς προς ανατολάς , κινούμενη μεν , αλλά λίγο πιο γρήγορα από την περιστροφή της γης. Είναι ένα μέσο που υπάρχει παντού , ένας κοσμικός ωκεανός δυναμικής , κινούμενης ενέργειας , η οποία ενώνει όλο το υλικό σύμπαν . Όλα τα ζωντανά όντα , τα καιρικά συστήματα και οι πλανήτες , επηρεάζονται από τους παλμούς και τις κινήσεις της .

Η οργόνη σχετίζεται με άλλες μορφές ενέργειας αλλά είναι τελείως διαφορετική απ` αυτές .Μπορεί , για παράδειγμα να προσδώσει μαγνητικό φορτίο σε σιδερένιους μαγνητικούς αγωγούς , αλλά δεν είναι η ίδια μαγνητική . Μπορεί να προσδώσει ηλεκτροστατικό φορτίο σε μονωτές , αλλά δεν είναι πλήρως ηλεκτροστατική στη φύση της .Αντιδρά με μεγάλη διαταραχή στην παρουσία ραδιενεργών υλικών , ή στον τραχύ ηλεκτρομαγνητισμό (H.A.A.R.P) με μεγάλη ομοιότητα προς το ερεθισμένο πρωτόπλασμα . Μπορεί να καταγραφεί σε ειδικά διασκευασμένους μετρητές Γκάιγκερ .Η οργόνη επίσης είναι το μέσο δια του οποίου μεταδίδονται ηλεκτρομαγνητικές διαταραχές , με μεγάλη ομοιότητα προς την παλαιότερη έννοια του αιθέρα , αν και η ίδια δεν είναι ηλεκτρομαγνητική στη φύση της .

Ρεύματα οργονοενέργειας μέσα στην ατμόσφαιρα της Γης επηρεάζουν αλλαγές στους τρόπους κυκλοφορίας του αέρα .δράσεις της ατμοσφαιρικής οργόνης αποτελούν την βάση της συγκέντρωσης δυναμικών καταιγίδας , και επιδρούν στη θερμοκρασία , πίεση και υγρασία του αέρα .Λειτουργίες της κοσμικής οργονοενέργειας επίσης φαίνεται ότι συμβαίνουν στο διάστημα , επηρεάζοντας ηλιακά φαινόμενα και της βαρύτητας .Παρόλα αυτά , η ελεύθερη από μάζα οργονοενέργεια δεν είναι κανένας απ` αυτούς τους φυσικομηχανικούς παράγοντες  , ή ακόμα και το άθροισμα τους . Οι ιδιότητες της προέρχονται περισσότερο από την ίδια τη ζωή , με μεγάλη ομοιότητα προς την παλιά έννοια μιας ζωτικής δύναμης – élan vital . Σε αντίθεση με αυτές τις παλαιές έννοιες , εν τούτοις η οργόνη έχει βρεθεί ότι υπάρχει σε μια μορφή χωρίς μάζα , στην ατμόσφαιρα και στο διάστημα . Είναι πρωταρχική αρχέγονη κοσμική ζωική ενέργεια , ενώ όλες οι άλλες μορφές ενέργειας είναι δευτερεύουσες στη φύση τους .

Στον κόσμο των ζωντανών όντων , οι λειτουργίες της οργονοενέργειας αποτελούν τη βάση κύριων διαδικασιών της ζωής . Παλμοί , ροή και φορτίο της βιολογικής οργόνης καθορίζουν τις κινήσεις , τις δράσεις και συμπεριφορά του πρωτοπλάσματος και των ιστών , όπως επίσης και την ισχύ των «βιοηλεκτρικών» φαινομένων .Η συγκίνηση είναι η άμπωτις και η παλίρροια , η φόρτιση και η εκφόρτιση της οργόνης μέσα στην μεμβράνη ενός οργανισμού , ακριβώς όπως ο καιρός είναι η άμπωτις και η παλίρροια , η φόρτιση και η εκφόρτιση της οργόνης στην ατμόσφαιρα . Και οι δύο , ο οργανισμός και ο καιρός αντιδρούν στον επικρατούντα χαρακτήρα και την κατάσταση της ενέργειας της ζωής . Οι λειτουργίες της οργονοενέργειας εμφανίζονται σε ολόκληρη τη δημιουργία , στα μικρόβια , τα ζώα , σε σύννεφα καταιγίδων , σε τυφώνες και γαλαξίες . Η οργονοενέργεια δεν φορτίζει μόνο και ζωογονεί τον υλικό κόσμο , είμαστε βυθισμένοι σε μια θάλασσα απ` αυτήν , με τον ίδιο τρόπο που ένα ψάρι είναι βυθισμένο στο νερό . Πολύ περισσότερο , είναι το μέσο που μεταβιβάζει συγκίνηση και αντίληψη , δια μέσου των οποίων συνδεόμαστε με το Σύμπαν , και γινόμαστε ένα με όλα τα έμβια όντα .

orgonegreece

Πιεζοηλεκτρισμός
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια .

Ο πιεζοηλεκτρισμός είναι η ιδιότητα κάποιων υλικών (κυρίως κρυσταλλικών υλικών αλλά και μερικών κεραμικών υλικών) να παράγουν ηλεκτρική τάση όταν δέχονται κάποια μηχανική τάση/πίεση ή ταλάντωση. Το φαινόμενο μπορεί να εξηγηθεί ποιοτικά με τη μεταφορά ελεύθερων φορτίων στα άκρα του κρυσταλλικού πλέγματος. Επίσης, ο όρος περιλαμβάνει και το αντίστροφο φαινόμενο, κατά το οποίο το υλικό παραμορφώνεται, όταν βρεθεί κάτω από ηλεκτρική τάση. Ο πιεζοηλεκτρισμός ανακαλύφθηκε από τον Πιερ Κιουρί το 1880. Οφείλεται σε κρυσταλλικές ασυμμετρίες και αποτελεί φαινόμενο πρώτης τάξης. Παραδείγματα υλικών με πιεζοηλεκτρικές ιδιότητες είναι ο χαλαζίας (SiO2), το αλάτι Rochelle ή Seignette (τρυγικό καλιονάτριο, NaKC4H4O6·2H2O), το ADP (δισόξινο φωσφορικό αμμώνιο, NH4H2PO4), το ένυδρο θειικό λίθιο, (LiSO4.H2O), ο τουρμαλίνης, το συνθετικό πολυμερές PVDF (polyvinylidene difluoride), κτλ. Το πιεζοηλεκτρικό φαινόμενο δεν θα πρέπει να συγχέεται με το φαινόμενο της ηλεκτροσυστολής, που είναι διαφορετικό (δεν αποτελεί το ένα αντίστροφο του άλλου, όπως λανθασμένα γράφεται σε κάποιες αναφορές). Και τα δύο φαινόμενα είναι δυνατό να συνυπάρχουν στο ίδιο κρυσταλλικό υλικό, με κάποιο από τα δύο να είναι επικρατέστερο του άλλου. Το φαινόμενο τυγχάνει ευρείας εκμετάλλευσης σε διάφορες εφαρμογές της ακουστικής (ηλεκτροακουστική, ηλεκτρακουστικοί μορφοτροπείς, βιοϊατρική, μικροζυγαριές κτλ)

Εφαρμογή του πιεζοηλεκτρισμού
σε απλό ακουστικάκι

         

Εγκεφαλικά ημισφαίρια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Τα δυο ημισφαίρια του εγκεφάλου.

Τα εγκεφαλικά ημισφαίρια είναι τα δυο τμήματα στα οποία χωρίζεται μορφολογικά αλλά και από άποψη λειτουργιών ο εγκέφαλος του ανθρώπου και άλλων θηλαστικών. Τα δυο εγκεφαλικά ημισφαίρια συνδέονται με το μεσολόβιο, μια πυκνή δέσμη νευραξόνων που επιτρέπει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των δυο ημισφαιρίων. Τα δυο ημισφαίρια δεν έχουν συμμετρική λειτουργία, δηλαδή το καθένα φιλοξενεί τα κέντρα για διαφορετικές δεξιότητες και αντιληπτικές ικανότητες. Ωστόσο, σε περιπτώσεις όπου διακοπεί η επικοινωνία μεταξύ τους, κυρίως λόγω χειρουργικής διχοτόμησης του μεσολοβίου, μπορούν να λειτουργήσουν και ανεξάρτητα. Επίσης στην περίπτωση κάποιας βλάβης στο ένα ημισφαίριο, το άλλο μπορεί να αναπληρώσει μερικώς τις λειτουργίες του. Κάθε ημισφαίριο ελέγχει την «χιαστί» αντίθετη πλευρά του σώματος· δηλαδή, το δεξί ημισφαίριο δέχεται τα ερεθίσματα από το αριστερό τμήμα του σώματος, και ελέγχει τις κινήσεις αυτού του τμήματος. Το αντίστροφο ισχύει για το αριστερό.

Αριστερό ημισφαίριο

Ελέγχει το δεξί ήμισυ του σώματος αισθητικά και κινητικά, ενώ σε αυτό γίνονται κυρίως οι λεκτικές, αναλυτικές και λογικές νοητικές διεργασίες. Είναι υπεύθυνο για την αντίληψη του χρόνου, την ομιλία, τη γραφή, την αντίληψη του λόγου, τον συμβολισμό, τη λεκτική μνήμη, την αναλυτική σκέψη. Επίσης για την επικοινωνία με λέξεις κατά κυριολεξία, την επεξεργασία των ακουστικών ερεθισμάτων και της αφηρημένης πληροφορίας, την πρόκληση ελεγχόμενης συμπεριφοράς και τη δευτερογενή ερμηνεία συμπεριφοράς. Σε αυτό εκτελούνται διαδικασίες σχετικές με τα μαθηματικά και τη γραμματική.

Δεξιό ημισφαίριο

Ελέγχει το αριστερό ήμισυ του σώματος αισθητικά και κινητικά και είναι υπεύθυνο για την οπτική αντίληψη του χώρου, την κατανόηση των μεταφορικών εννοιών και του χιούμορ, συσχέτιση, σύνθεση λεγομένων, συναισθηματική φόρτιση και μελωδία λόγου, οπτική μνήμη, την επικοινωνία, τόσο με τόνο φωνής όσο και με εκφράσεις του προσώπου και εξωλεκτική κινησιολογία («γλώσσα του σώματος»). Επίσης για την προσοχή, την διάκριση πολύπλοκων ακουστικών τόνων, την πρόκληση παρορμητικής συμπεριφοράς, τα αισθήματα, τις συγκινήσεις, την δημιουργικότητα, την φαντασία και την καλλιτεχνική έκφραση.

Υπναγωγικός σπασμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο υπνικός ή υπναγωγικός σπασμός είναι ένα ακούσιο τίναγμα (γνωστό και ως μυοκλονική κρίση ή μυοκλονικός σπασμός) το οποίο συμβαίνει όταν κάποιος μεταβαίνει σε κατάσταση υπναγωγίας. Συχνά περιγράφεται ως ένα ηλεκτρικό σοκ ή αίσθηση ότι πέφτει κάποιος από μεγάλο ύψος και μπορεί να κάνει κάποιον να τιναχτεί από το κρεβάτι. Οι υπνικοί σπασμοί βιώνονται από σχεδόν όλους τους ανθρώπους όταν κοιμούνται κουρασμένοι ή όταν κάνουν ανήσυχο ύπνο.

Εμφάνιση

Οι υπνικοί σπασμοί γίνονται αντιληπτοί 1 με 2 φορές το βράδυ. Συνήθως οι υπνικοί σπασμοί συμβαίνουν κατά την διάρκεια του κανονικού ύπνου. Σε σπάνιες και ακραίες περιπτώσεις μπορεί να οφείλονται σε μια διαταραχή που ονομάζεται νυκτερινή ή υπνική μυοκλονία, δηλαδή επαναλαμβανόμενη σύσπαση των κάτω άκρων. Το άτομο που έχει τη διαταραχή συνήθως θα παραμένει κοιμισμένο κατά την διάρκεια ενός επεισοδίου.
Αν και η αιτία των υπνικών σπασμών είναι άγνωστη, η πιο κοινή θεωρία είναι ότι ο εγκέφαλος μπερδεύει την χαλάρωση με την αρχέγονη αίσθηση που προκαλείται στα πρωτεύοντα θηλαστικά όταν πέφτουν από κάποιο δέντρο (Coolidge 2006), κάτι που προκαλεί εγρήγορση (σπασμό).
Όταν κάποιος έχει έλλειψη ύπνου ή προσπαθεί να πιέσει τον εαυτό του να κοιμηθεί, οι υπνικοί σπασμοί μπορούν να συμβούν πιο συχνά. Αυτό συνήθως συμβαίνει σε άτομα που έχουν στερηθεί ύπνο περισσότερο από 24 ώρες ή σ' αυτούς που ξύπνησαν μετά από πολύ μικρής διάρκειας ύπνο.

ένα μικρο βίντεο με οδηγίες για την κατασκευή οργονιτών
σύνδεσμος-->  http://www.youtube.com/watch?v=ccS70UQE0fE

Μια Σύντομη Αναδρομή στην Ιστορία της Οργόνης

Τις δεκαετίες του 1930 και 1940, ο δρ. Βίλχελμ Ράιχ εντόπισε και μέτρησε την αιθερική ενέργεια (ενέργεια της ζωής, τσι, κλπ.), την οποία ονόμασε «οργόνη».
Ο δρ. Ράιχ καθόρισε ότι τοποθετώντας εναλλάξ στρώματα γυαλιού (fiberglass), μία οργανική ουσία, και ατσαλόμαλλο, μία ανόργανη ουσία, μπορούσε στην πραγματικότητα να προσελκύσει και να συλλέξει την οργόνη (αιθερική ενέργεια), τόσο αυτή που ήταν πλεονεκτική για τη ζωή (την οποία ο Ράιχ ονόμαζε “OR” ή “POR”) όσο και την βλαβερή αρνητική αιθερική ενέργεια («θανατηφόρα οργόνη» ή “DOR”).
Κατασκεύασε, λοιπόν, μεγάλα κουτιά που ονόμασε «συσσωρευτές» ή “oracs”, χρησιμοποιώντας απλώς την αρχή των εναλλασσόμενων στρωμάτων. Με τον τρόπο αυτό κατάφερε να θεραπεύσει ασθενείς με διάφορα προβλήματα, όπως διάφορες μορφές καρκίνου, βάζοντας τους να κάτσουν μέσα στο κουτί για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα.
Το 1986, επιστήμονες του πανεπιστημίου του Marburg στη Γερμανία, δημοσίευσαν τα αποτελέσματα μιας έρευνας που έδειχνε ότι 30λεπτες θεραπείες μέσα στον συσσωρευτή προκαλούσαν μόνιμα, θετικά ψυχοσωματικά αποτελέσματα, πράγμα που δεν συνέβαινε με τον θάλαμο που κατασκευάστηκε, σε αντιδιαστολή, μόνο από γυαλί. Η δήλωση που ακολούθησε την έρευνα έλεγε ότι «τα αποτελέσματα που λάβαμε από την έρευνα μας, μας παρείχαν αποδείξεις σχετικά με την υπόθεση ότι οι φυσικές ιδιότητες του συσσωρευτή οργόνης και η ψυχοσωματική επίδραση που έχει στους ανθρώπινους οργανισμούς, που αξίωσαν ο Ράιχ και οι συνεργάτες του, πραγματικά υπάρχουν.»

Το έργο του Ράιχ συνεχίστηκε στη δεκαετία του 1960, από ένθερμους, ανοιχτόμυαλους Ρώσους επιστήμονες, όπως ο δρ. Nikolai Kozyrev (1908-1983). Ο τελευταίος απέδειξε επιστημονικά ότι τέτοιες αόρατες ενέργειες υπάρχουν πράγματι γύρω μας, και ότι το εμπνευσμένο έργο του Ράιχ είχε την ατυχία να εξελιχθεί πρακτικά από το Σοβιετικό στρατό σε αμυντικές εφαρμογές οι οποίες βασίστηκαν στις αρχές των επονομαζόμενων «πεδίων συστροφής» (π.χ. αιθερική ενέργεια). Το έργο του Kozyrev, που επιβεβαιώνει το έργο του Ράιχ, ήταν απόρρητο μέχρι και την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991.
Ακολουθώντας τα βήματα τους, χιλιάδες επιστήμονες επιπέδου Ph.D. και από τις δύο πλευρές του Σιδηρούν Παραπετάσματος συνέχισαν από γενιά σε γενιά την πρωτοποριακή έρευνα του Ράιχ και του Kozyrev, ωθώντας αργά την κυρίαρχη Δυτική επιστήμη να «αναγνωρίσει επισήμως» την ιδέα ενός αόρατου συμπαντικού μέσου που ονομάζουν «σκοτεινή ύλη», «διακύμανση του κενού» ή «ενέργεια μηδενικού σημείου», αναλόγως με το ποιον ρωτάτε. Είναι κοινώς κατανοητό από τους φίλους των οργονιτών ότι όλα τα παραπάνω περιγράφουν στην ουσία το ίδιο πράγμα, αυτό που ο Ράιχ ονόμαζε «οργόνη».
Ο Ράιχ έχτισε το ερευνητικό του εργαστήριο, που ονόμασε Orgonon, στο αγροτικό Maine των Η.Π.Α., καθώς εκείνη την εποχή η τοποθεσία ήταν απομακρυσμένη από πηγές «θανατηφόρας οργόνης» την οποία οι συσσωρευτές του συνέλεγαν εξίσου όπως και την θετική. Το να λειτουργείς έναν συσσωρευτή οργόνης κοντά σε πηγές DOR (όπως είναι τα πυρηνικά εργοστάσια ή οι πύργοι της ραδιοφωνίας κλπ.) έχει την τάση να βλάπτει αυτόν που βρίσκεται μέσα στον συσσωρευτή, έτσι η γεωγραφική τοποθεσία ήταν και είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη λειτουργία του συσσωρευτή.

πηγή:  www.onirocosmos.gr